କବିତା

ରୂପେଲି ରାତିର ବରଷା ରାଣୀ ଗୋଆକାଶୁ ଦେଲ କି ଛୁଇଁଅନୁଭବ ହୁଏ ଭିଜି ଯାଆନ୍ତି କିସାରା ଜୀବନ ତୋ ପାଇଁ……। କିଏ ଜାଣେ ସାଥୀ ଛୁଇଁ ବା ବଦଳେବରଷାରେ ଥିଲା ନିଆଁବିକ୍ଷିପ୍ତ ମନଟା ବିକଳ ହୁଅଇଭିଜି ଯାଆନ୍ତି କି ଆହା…….। ହେଲେ ସେଇ ଦେହ ତନୁ ଓ ମନରେବିଷ ଚରିଗଲା କିଆଁଜୀବନ ସଙ୍ଗୀତ ବଦଳି…

ଚାଲ୍ ଫେରିଯିବା ପୂରୁବ ଜାଗାକୁକରିବାନି ଆଉ ପ୍ରେମଯୋଉଠି ବୁଝେନି ହୃଦୟ କାହାରଅବିଶ୍ବାସେ ପରିପୂର୍ଣ୍ଣ ଆକାଶ ଛାତିରେ ଅନ୍ଧାର ଭିତରେଲୁଚିଯିବ ସବୁ ଚିହ୍ନଯୋଡୁଥିଲେ ସିନା ସ୍ନେହ କୁ ପ୍ରେମରେସମୟ ସଙ୍ଗେ ସପନ ହେଲେ ଏଠି ଦେଖ ହୃଦୟ ତନ୍ତ୍ରୀରେଗୋଟି ଗୋଟି ଛିଣ୍ଡା ତାରକାହିଁକି ଗାଇବା…

କାହିଁକି କେଜାଣି ଏଇ ପୃଥିବୀଟାଲାଗୁନାହିଁ ପ୍ରିୟା ଭଲକେହି ବୁଝେନାହିଁ ପ୍ରେମର ମୂଲ୍ୟକୁପ୍ରେମୀ ହୁଏ କଲବଲ ଯେତେ ଯେତେ ସ୍ବପ୍ନ ଏକାଠି କରିଛିହୃଦୟକୁ ମୋର ଦେଇଭରିଯିବ ନିଶ୍ଚେ ଅଳକା ପୁରଟାଅକ୍ଷୁର୍ଣ୍ଣ ଚମକ ଦେଇ ପ୍ରଥମ ଦେଖାରୁ ପ୍ରଥମ ଦିନରେପାଇଲି ତୁମକୁ ଭଲସୁନ୍ଦର ଲାଗେ ତୋ ଜହ୍ନ…

ଖାଇଲା ବେଳରେ ଉଠିଲେ ତାଳୁକୁଅବା ହାକୁଟିର ସ୍ବରପାଖେ ଥାଇ ମାଆ ମୁଣ୍ଡକୁ ବାଡେଇପାଣି ପିଆଏ ସେ ଧିର ଶୋଇଲା ବେଳରେ ସପନେ ବାଉଳାଯେବେ ଦିଏ ଛୁଆ କାନ୍ଦିକଡ ଲେଉଟାଇ ଶୁଆଇ ପକାଏତା'ର ହାତେ ଥାପୁଡାଇ ମନେ ତ ପଢୁଛି କଟି ଗଲେ ହାତଲେପ ବିଶଲ୍ୟ କରଣିପେଟ କାମୁଡାକୁ ଲୁଣ ପାଣି ଦେଇଖୁଆଏ ପଖାଳ…

ମଣିଷର ଅନୁଭତି, ଶବ୍ଦ ଶବ୍ଦ ମଧ୍ୟରେ,ଅଛି ବହୁ ଅନ୍ତର,ଛୁଇଁ ହୁଏନା, ଦେଖି ହୁଏନା, ନାହିଁ ଆଖିହାତ ଗୋଡ଼ ଶବ୍ଦର. ।୧। ସମାଜରେ ବ୍ୟକ୍ତି ବ୍ୟକ୍ତିର ଶତ୍ରୁ ମିତ୍ରବନନ୍ତି ଶବ୍ଦର ଉଚ୍ଚାରଣରେଭାବିବାକୁ ହୁଏ ମନ ମଧ୍ୟରେ, କାହାକୁସମ୍ଭାଷଣ କରାହେବ କେଉଁ ଶବ୍ଦରେ.।୨। ଶବ୍ଦ ହିଁ କରେ ମଣିଷ…

ତୁମେ ନେଇଆସ ନୂତନ ପ୍ରଭାତେନବ ଜୀବନ ଓ ନବ ଚିନ୍ତନରାଷ୍ଟ୍ର, ସମାଜ ର ପ୍ରଗତି ଵିଧାନେଲକ୍ଷ୍ୟ ର ହେଉ ନବ ଉତଥାନ…. || ଅପୂର୍ଣ୍ଣ କାର୍ଯ୍ୟ ହେଉ ସବୁ ପୂର୍ଣ୍ଣଦୂରୀଭୂତ ହେଉ ସବୁ ବାଧାବିଘ୍ନ,କାଳ ର ପ୍ରବାହେ ଗଡ଼ିଯାଏ ଦିନକିଛି ନୁହେଁ ଏଠି ସ୍ଥାୟୀ ଚିରନ୍ତନ….. || ପୁରାତନ ଦିନ ଶିକ୍ଷା…

ସହରର ବତୀ ସବୁ ଲିଭିଗଲା ପରେତୁମକୁ ମୁଁ ଖୋଜୁଥାଏ ଜହ୍ନ ଆଲୁଅରେ।।ସେ ଦିନ ର ଜହ୍ନ ଥିଲା ନୂଆଁ ଏକ ଜହ୍ନପ୍ରେମ ଜ୍ୟୋଛନାରେ ଭିଜୁଥିଲା ଦୁଇ ମନ।। ପ୍ରେମର ମହକ ନେଇ ବହୁଥିଲା ପବନଅମାନିଆ ଆଖିରେ ଯେ ଅସୁମାରି ସପନ।।ଚାଲିଗଲୁ ପ୍ରିୟା ତୁହି ଫିକା ଲାଗେ ଫଗୁଣଏକା ଏକା ଲାଗେ ଆଜି ରଙ୍ଗ ହିନ…

କୁଆଁରପୁନେଇ ଜହ୍ନକୁଆଁରି ମନର କଥାହ୍ରୁଦୟର ନିରବତାଜାଣେ ସେ ଭିତିରି କଥାସଜାଡ ଅର୍ଘ୍ୟ ଥାଳଟା......। ବନ୍ଦେଇବା ଚାନ୍ଦ ଆମେମନେ ମାନସିକ କେତେଆଶା ହବଟି ପୁରଣକରିବ ପୁନେଇଁ ଜହ୍ନ.....। ଖଇ ଆଞ୍ଜୁଳି ଟେକିବାଧୁପ ଦୀପ ସମର୍ପିବାମନକଥା କହି ହେବା ଜୁହାରଏକାଠି ହେବା ସତ୍ୱର......। …

ଆଲୋ ମାଟିଦୀପ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ସମୀପଜଳୁଅଛୁ ଦିନରାତିଜୀବନ ତୋହର ଧନ୍ୟ ହୋଇଗଲାସୁଖେ ଦିନ ଯାଏ ବିତି । ନାହିଁ ମନେ ଖେଦ ନାହିଁ ତ ବିଷାଦନାହିଁ ମନେ ଭେଦଭାବଜାତି, ବର୍ଣ୍ଣ, ସମ୍ୟ, ଅଭିନ୍ନ ବୈଷମ୍ୟସବୁଠି ହିଁ ତୋ ଉଦ୍ଭଦ । ଅକ୍ଲେଶେ ବାଛୁ ପୂଣ୍ୟ ଜ୍ୟୋତି ଧାରାକରୁଣା କଣିକା ପାଇଗରଭୁ ମାଲପା…

ଶକତି ଦାୟିନୀ ସେନେହମୟୀ ଲୋଶୈଳପୁତ୍ରୀ ନମସ୍ତୁତେପ୍ରଥମ ସ୍ୱରୂପ ତୋରଲୋ ଜନନୀନମଇ ପ୍ରଥମ ଦିନେ……|| ହସ୍ତେ ଜପାମାଳି କମଣ୍ଡଳ ଧରି,ମା ବ୍ରହ୍ମଚାରିଣୀ ନମସ୍ତେଦ୍ୱିତୀୟ ଦିନରେ ମା ତୋତେ ଭଜେ,ସାହାହୁଅ ସର୍ବଜନେ…..|| ସର୍ବ ଆୟୁଧକୁ ଧରିବୀଜେକରୁ,ଉଗ୍ରରୁପେ ଚନ୍ଦ୍ରଘଣ୍ଟାସରଣ ପସୁଛି…