କବିତା

ସମ୍ପର୍କ ଡୋରୋରେ ଅତୁଟ ବନ୍ଧନେ,ସାତଜନ୍ମ ପାଇଁ ବାନ୍ଧିହାତକୁ ହାତରେ ବିଶ୍ୱାସ ଭରସା,ଯେଉଁ ଗଣ୍ଠି ଦିଏ ଛନ୍ଦି…….|| ଦୁଇ ପରିବାରେ ଯୋଡିଦେଇଥାଏ,ସିଏ ଯୁଗଯୁଗ ପାଇଁଶକ୍ତ ସ୍ନେହ ଡୋର ଶାନ୍ତି ମୈତ୍ରି ର,ସାଥେ ଯୋଖି ଦେଇଥାଇ……|| ତାପାଇଁ ମିଳଇ ନୂଆ ପରିଚୟ,ନୂଆ ନୂଆ କେତେଡାକସଂସ୍କାର…

ସିନ୍ଦୂକେ ସାଇତି ଧନ ରଖିଥିଲେ,ଦିନେ ନିଶ୍ଚେ ସରିଯିବପୁଣ୍ୟ ଅରଜିଲେ ଧର୍ମ କର୍ମ କରି,ସଦା ସାଥେ ରହିଥିବ,,,,,। ଶେଷ ଯାତ୍ରା ବେଳେ ଧନ ରହିଯିବ,ପୁଣ୍ୟ ସାଥେ ଚାଲୁଥିବପ୍ରିୟ ପରିଜନଙ୍କର ଥିବ ମନେ,ଧନ କେତେ ଭାଗହେବ,,,। ଆହା କରିବାକୁ କହାରି ପାଖରେ,ନଥିବ ଚିନ୍ତା ତାଙ୍କରମୋର ମୋର…

ବିଦେଶୀ ମାନନ୍ତି ଆମରି ସଂସ୍କୃତି,ଆମେ ପରା ଭୁଲିଯାଉସେମାନେ ପିନ୍ଧନ୍ତି ଆମରି ପୋଷାକ,ଆମେ ଚିରା ଜିନ୍ସ୍ ପିନ୍ଧୁ…. । ସେମାେନ ଶିଖନ୍ତି ଆମରି ଓଡିଶୀ,ଆମେ ହିପ୍ ହପ୍ ଶିଖୁପ୍ରଣାମ କରନ୍ତି ହାତଯୋଡି ସିଏ,ହାଏ ହାଲୋ ଆମ ମୁଖୁ….। ଜୟ ଜଗନ୍ନାଥ ବିଦେଶୀ କହନ୍ତି,ଆମରି ତୁଣ୍ଡରେ…

ଆଦ୍ଯ ଆଷାଢରେ ଆସିଥିଲ ତୁମେ,ରଜପରବକୁ ନେଇରିମ୍ ଝିମ୍ ହୋଇ ନାଚୁଥିଲ ତୁମେ,ମଧୂର ମୁର୍ଚ୍ଛନା ଦେଇ….।ଶ୍ରାବଣ ରେ ତୁମେ ଗଲତ ନିରବି,କଷଣ ଦେଲ କୃଷକେସାରି ଦେଲ ସବୁ ଆଶା ଆକାଂକ୍ଷା କୁ,ହାତଦେଲା ଚାଷି ମୁଣ୍ଡେ….। ଭାଦ୍ରବେ ଆସିଲ ଏମିତି ଭାବରେ,ଦେଖି ତ ନଥିଲୁ କେବେଭିଜେଇ ଦେଇଛ ଏମିତି…

ମୁଁ ଡୁବିଛି ତମାମ ଜଞ୍ଜାଳ ଭିତରେବାନ୍ଧିଛି ମୁଠାମୁଠା ସୁଖକାନି ପଣତରେତଥାପି କୀଟ ପରି କାଟିଚାଲେମୋତେ ଏକ ଅଭେଦ୍ୟ ଅତୄପ୍ତିନିର୍ବୋଧ ଅବୁଝାପଣଅସହାୟ ଅନ୍ଧକାର । ପାହାଡ ପ୍ରମାଣେ ବିଶ୍ୱାସକୁକେହି ବୋଧେ ଫୁଃ କରିଫୁଙ୍କିଦେଲା ଅଯତ୍ନରେଭାଙ୍ଗି ଦେଲା କାଚଘର ନିଃଶବ୍ଦରେପବନର କୋଳାହଳ…

ଗର୍ଭର ସେ ରୁଦ୍ଧ କାରା ଡେଇଁକୁଆଁରବ କୁହୁକ ଖେଳାଇନୂଆ ଏକ କାୟାର ସ୍ପନ୍ଦନେଜୀବନ ଗବାକ୍ଷେ ଦିଶେନିଷ୍କଳଙ୍କ ଜହ୍ନଟିଏ ହୋଇମାଟିକୁ ଛୁଇଁଲା ପରେଭୋକକୁ ଚିହ୍ନିବା ପରେସୁଖକୁ ଆପଣା କରେଶୋକକୁ ଘୁଞ୍ଚାଏ ଦୂରେଅସ୍ତିତ୍ବର ଇଲାକାରେସେ ନିଜ ପରିବା ପଣରେ । ସେ କେବେ ଝରାଇ ଦିଏସେନେହ ଉଛୁଳା…

ମୋ ଘର ଅଗଣା ରଖିଛି ମୁକୁଳାକାହ୍ନୁ ତୁମେ ଆସିବ କିବାଡିରୁ ତୋଳିଛି ସଜ ତୁଳସୀ ମୁଁ,ଦୟଣା ସାଥେ ମିସେଇ I ଗଙ୍ଗାଜଳ ଛିଞ୍ଚି ଘର ମୋର ଶୁଦ୍ଧ,କରିଛି ତୁମରି ପାଇଁସର ଲବଣୀ ମୁଁ ରଖିଛି ଯତନେ,ତୁମକୁ ଦେବି ଭୂଞ୍ଜାଇ I ମୟୁର ଚନ୍ଦ୍ରିକା କିଣି ମୁଁ ଆଣିଛି,ଖୋଷିଦେବି ତୁମ ମୁଣ୍ଡେତୁମ ଦରଶନ…

ବିରହେ ତୁମର ଯାଇଛି ମଉଳିକାହ୍ନା ତୁମେ ଦେଲ ଧୋକ୍କାକେମିତି ରହିଲ କେଉଁ ରାଇଜରେଛାଡିଗଲ ମୋତେ ଏକା । ପଦୁଅଁ ପତରେ ଢଳ ଢଳ ପାଣିଏଇ ଅଛି ଏଇ ନାହିଁତୁମ ପ୍ରତିଶ୍ରୁତି ମୋତେ ଲାଗେ ସତେସେମିତି ଗଲା ଉଭେଇ । ଜାଣି ଶୁଣି ସବୁ କରୁଅଛ ତୁମେମୋ ସାଥେ ପୀରତି କଲଏବେ ପୁଣି ମୋତେ ଏକା…

ଦେଲ ନାହଁ ମୋତେ ଦୁଇପଟ ଶଙ୍ଖାଟୋପାଏ ସିନ୍ଦୂର ଗାରତଥାପି ହେଲି ମୁଁ ତୁମସାଥେ ବନ୍ଧାସମ୍ପର୍କ ଆମ ନିବିଡ…। ଦେଲ ନାହଁ କୁଳବଧୂର ମର୍ଯ୍ୟାଦାହୋମ ଅଗ୍ନି କୁ ସାଖୀରଖିତଥାପି ହେଲି ମୁଁ ତୁମ ସାଥେ ବନ୍ଧାମନରେ ମନକୁ ଯୋଖି…..। ସାତ ଜନ୍ମ ପାଇଁ ରଖିଲନି ସାଥେଗୋପରୁ ଦୂରେଇ ଗଲଯୁଗଯୁଗ ପାଇଁ…

ଚାରିପୁଅ ମୋର ମତେ କଣ ଡରବାପା କହେ ଯୌବନରେସେଇ ବାପା ଯେବେ ବୃଦ୍ଧ ହୋଇଯାଏପଡିଥାଏ ବାଡ଼ିଘରେ (୧) ବାହା ହୋଇଗଲେ ଚାରି ପୁଅ ଯେବେବୋହୁ ଆସିଲେ ଚାରୋଟିଭାଗ ହୋଇଯିବା ସୁଭିଧା ମଣିଲେମିଶି କାହିଁ ହେବା ଘାଣ୍ଟି (୨) ପ୍ରଥମେ ପ୍ରଥମେ ଭଲ ଲାଗୁଥିଲାଖାଇବାର ଭଲ ମଜାମିଶିକି ରହିଲେ କେମିତି…