Browsing Category

କବିତା

ତୁମ ପ୍ରତୀକ୍ଷା ରେ

ଦେଲ ନାହଁ ମୋତେ ଦୁଇପଟ ଶଙ୍ଖାଟୋପାଏ ସିନ୍ଦୂର ଗାରତଥାପି ହେଲି ମୁଁ ତୁମସାଥେ ବନ୍ଧାସମ୍ପର୍କ ଆମ ନିବିଡ…। ଦେଲ ନାହଁ କୁଳବଧୂର ମର୍ଯ୍ୟାଦାହୋମ ଅଗ୍ନି କୁ ସାଖୀରଖିତଥାପି ହେଲି ମୁଁ ତୁମ ସାଥେ ବନ୍ଧାମନରେ ମନକୁ ଯୋଖି…..। ସାତ ଜନ୍ମ ପାଇଁ ରଖିଲନି ସାଥେଗୋପରୁ ଦୂରେଇ ଗଲଯୁଗଯୁଗ ପାଇଁ

ନୁଆଁଖାଇ ର ଚିତ୍ରାଙ୍କନ,କରିଲା ଭାଇଙ୍କୁ ମିଳନ

ଚାରିପୁଅ ମୋର ମତେ କଣ ଡରବାପା କହେ ଯୌବନରେସେଇ ବାପା ଯେବେ ବୃଦ୍ଧ ହୋଇଯାଏପଡିଥାଏ ବାଡ଼ିଘରେ (୧) ବାହା ହୋଇଗଲେ ଚାରି ପୁଅ ଯେବେବୋହୁ ଆସିଲେ ଚାରୋଟିଭାଗ ହୋଇଯିବା ସୁଭିଧା ମଣିଲେମିଶି କାହିଁ ହେବା ଘାଣ୍ଟି (୨) ପ୍ରଥମେ ପ୍ରଥମେ ଭଲ ଲାଗୁଥିଲାଖାଇବାର ଭଲ ମଜାମିଶିକି ରହିଲେ କେମିତି

ବୁଝିଯା ଅବୁଝା ମନ

ଲୁଣ ଖାଏ ହାଣ୍ଡି ଚିନ୍ତା ଖାଏ ଗଣ୍ଡିଲୋକ କହୁଛନ୍ତି କେଉଁ ଯୁଗରୁ,ଭବିଷ୍ୟତ ତୋର ବହୁତ ଉଜ୍ଜ୍ୱଳଅତୀତ କୁ ହଟା ନିଜ ମନରୁ,,ହିଂସା ଅଂହକାର ରାଗେ ଗରଗରଇନ୍ଦ୍ରୀୟକୁ ନ କରିକି ଆୟତ୍ତ,ନିଜର ଭୁଲଟା ଦିଶେନି ଆମକୁଅନ୍ୟ ଭୁଲ ପାଇଁ କଥା ବହୁତ,,ବୁଝିଯା ଅବୁଝା ମନଉଚ୍ଚ ରକ୍ତଚାପ ଡାକେ ଠାରି

ଟେନସନ

ପିଅନ କହୁଛି ପାଠ ମୋର କମତେଣୁ ଖଟେ ଗଧ ପରିସମସ୍ତଙ୍କ କାମ କରିବାକୁ ହୁଏଟେନସନ ମୋର ଭାରି (୧)ଯଦି ପଢ଼ିଥାନ୍ତି କଲେଜରେ ବିଏହୋଇଥିଲେ କିରାଣୀଟେଟେନସନ ମୋର କିଛି ହୁଅନ୍ତା ନିରହିଥାନ୍ତି ଥାଟେ ବାଟେ (୨) ଶୁଣି କିରାଣୀ ଟା ଚିହିଁକି ଉଠିଲାକହେ କାମ ଗେଣ୍ଡା ଗେଣ୍ଡାଯେତେ କାମ କଲେ

ଚନ୍ଦନ

ଚନ୍ଦନ ସୁବାସ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ପସନ୍ଦଫୁଲ ସାଥେ ଚନ୍ଦନ ଯେ ଖୋଜାଚନ୍ଦନେ କର୍ପୂର ମିଶାଇ ସତ୍ୱରହୋଇଥାଏ ପ୍ରଭୁଙ୍କର ପୂଜା…..। ଚନ୍ଦନେ ଅତର ଚନ୍ଦନ ଧୂପରଚଉଦିଗ ଚହଟଇ ବାସଚନ୍ଦନେ ମିଶେଇ ରଙ୍ଗର ଅବିରରାଧା ମାଧବ କରନ୍ତି ରାସ…। ଚନ୍ଦନରେ ଚୁଆ ସିନ୍ଦୂର ମିଶାଇମୁଖେ ଲଗାନ୍ତି ମଙ୍ଗଳା

କାସତଣ୍ଡି ହସୁଛି

କାସତଣ୍ଡି ହସୁଛି ମା' ଙ୍କ ବାରତା ଶୁଣିଖୁସିରେ ସେ ନାଚୁଛି,,,,।ପାର୍ବଣ ଙ୍କୁ ସାଥେ ନେଇ ମା ମୋର ଆସିବେଆନନ୍ଦ ଉଲ୍ଲାସ ଭରି ,ଘରେ ଘରେ ପୂଜା ପାଇବେ....।ସଜହେବ ପୁରପଲ୍ଲୀ ପୂଜାମଣ୍ଡପ ସଜହେବପିଠାପଣା ମହକରେ,ଚଉଦିଗ ବାସିବ....। କେତେ ଆଶା କେତେ ନିଶା କେତେ ପୁଣି ଭରସାମା ଙ୍କ ଆସିବା

ମାୟା

ଶବ ପାଇଁ ମୋର ଚିତା ସଜାଅନାସଜାଡ଼ିବା ଅଟେ ମନାମାରିବା ପୂର୍ବରୁ ହୋଇଅଛି ଦଗ୍ଧହୋଇ ମୁଁ ମାୟାରେ ମୁଗ୍ଧ । କବର ଖୋଳିଲେ ଲାଭ ଅବା କ'ଣ ?ହନ୍ତସନ୍ତ ସଦା ପ୍ରାଣ,ସଦା ଚିନ୍ତାନଳେ ଜଳି ଜଳି ମୁହିଁପିଣ୍ଡ ପ୍ରାଣ ନାହିଁ ଥୟ । ଜଳନ୍ତା ଅଙ୍ଗାର ସମ ହୋଇଅଛିବିଷୟା ବିଷ ରେ ରଖି ରଖି ସଦା ଲୟ

ସନ୍ଥ-କବି

କବି କୁଳ ଚାନ୍ଦ ଆହେ ଭୀମଭୋଇଅମୀୟ ଝରଇ ପଦୁ ତୁମରଓଡ଼ିଆ ଭାଷା ତ ହେଲା ବିଶ୍ଵଜୟୀପାଇଣ ତୁମର କାଉଁରୀ କର l ଓଡ଼ିଆ ସଂସ୍କୃତି କେତେ ତ ମହାନସ୍ତୁତି ଚିନ୍ତାମଣି କରେ ବୟାନ,ନିଜ ଜୀବନକୁ ନର୍କରେ ପକାଇବିଶ୍ଵହିତବାଞ୍ଚି ହେଲ ମହାନ I ବିଶ୍ୱଘୋଷି ହେଲା ତୁମ ମହାନତାସନ୍ଥକବି ନାମେ ହେଲ

ନନ୍ଦ ନନ୍ଦନ

ଏ ସଂସାର ପଥ ବଡ଼ ବିଷମୟଚାଳିବାଟା ଭାରି କଷ୍ଟହେ ନନ୍ଦ ନନ୍ଦନ ତୋ ଆଲୋକ ପାଇଚାଲୁଥିବି ଏହି ବାଟ,କାଳିଆ ରେ ସୁଗମ ହେବ ମୋ ବାଟ ।ଗଂଠୁଲି ମୋହର ଭାରି ହୋଇଅଛିହିଂସା,ଦ୍ୱେଷ,ଘୃଣା ଥାଇରହ ରେ କାଳିଆ,ସେ ଗଂଠୁଲି ଥୋଇଧରିବି ତୋ ଜପାମାଳୀ,କାଳିଆ ରେ ଜପିବି ତୋ ଜପାମାଳୀ । ଶୟନେ ସ୍ବପନେ ତୋତେ

ପରମ ପ୍ରେମିକା

ପ୍ରକୃତି କୋଳରେ ଫଗୁଣ ଆସିଛିମଳୟ ସାଥିରେ ଧରିପଲ୍ଲୀରୁ ସହର ଆମ୍ବତୋଟା ମାଳବଉଳେ ଯାଇଛି ଭରି l ଭରା ବଉଳର ସୁଗନ୍ଧ ସୁବାସେମନ ପ୍ରାଣ ପୁଲକିତମଧୁ କୋଳ କଣ୍ଠି କୋକିଳ ତାନରେଉଲ୍ଲସୀ ଉଠେ ମୋ ଚିତ୍ତ l ପ୍ରକୃତି ରହିଛି ସେବାରେ ଆମରିପ୍ରକୃତିକୁ ଭଲ ପାଏପବନ ଢାଳଇ ଆଲଟ ଚାମରଜଳ ପାଦ ଧୋଇ