Pratibimba -

ଆଦ୍ଯ ଆଷାଢରେ ଆସିଥିଲ ତୁମେ,ରଜପରବକୁ ନେଇରିମ୍ ଝିମ୍ ହୋଇ ନାଚୁଥିଲ ତୁମେ,ମଧୂର ମୁର୍ଚ୍ଛନା ଦେଇ….।ଶ୍ରାବଣ ରେ ତୁମେ ଗଲତ ନିରବି,କଷଣ ଦେଲ କୃଷକେସାରି ଦେଲ ସବୁ ଆଶା ଆକାଂକ୍ଷା କୁ,ହାତଦେଲା ଚାଷି ମୁଣ୍ଡେ….। ଭାଦ୍ରବେ ଆସିଲ ଏମିତି ଭାବରେ,ଦେଖି ତ ନଥିଲୁ କେବେଭିଜେଇ ଦେଇଛ ଏମିତି…

ମୁଁ ଡୁବିଛି ତମାମ ଜଞ୍ଜାଳ ଭିତରେବାନ୍ଧିଛି ମୁଠାମୁଠା ସୁଖକାନି ପଣତରେତଥାପି କୀଟ ପରି କାଟିଚାଲେମୋତେ ଏକ ଅଭେଦ୍ୟ ଅତୄପ୍ତିନିର୍ବୋଧ ଅବୁଝାପଣଅସହାୟ ଅନ୍ଧକାର । ପାହାଡ ପ୍ରମାଣେ ବିଶ୍ୱାସକୁକେହି ବୋଧେ ଫୁଃ କରିଫୁଙ୍କିଦେଲା ଅଯତ୍ନରେଭାଙ୍ଗି ଦେଲା କାଚଘର ନିଃଶବ୍ଦରେପବନର କୋଳାହଳ…

ଗର୍ଭର ସେ ରୁଦ୍ଧ କାରା ଡେଇଁକୁଆଁରବ କୁହୁକ ଖେଳାଇନୂଆ ଏକ କାୟାର ସ୍ପନ୍ଦନେଜୀବନ ଗବାକ୍ଷେ ଦିଶେନିଷ୍କଳଙ୍କ ଜହ୍ନଟିଏ ହୋଇମାଟିକୁ ଛୁଇଁଲା ପରେଭୋକକୁ ଚିହ୍ନିବା ପରେସୁଖକୁ ଆପଣା କରେଶୋକକୁ ଘୁଞ୍ଚାଏ ଦୂରେଅସ୍ତିତ୍ବର ଇଲାକାରେସେ ନିଜ ପରିବା ପଣରେ । ସେ କେବେ ଝରାଇ ଦିଏସେନେହ ଉଛୁଳା…

ମୋ ଘର ଅଗଣା ରଖିଛି ମୁକୁଳାକାହ୍ନୁ ତୁମେ ଆସିବ କିବାଡିରୁ ତୋଳିଛି ସଜ ତୁଳସୀ ମୁଁ,ଦୟଣା ସାଥେ ମିସେଇ I ଗଙ୍ଗାଜଳ ଛିଞ୍ଚି ଘର ମୋର ଶୁଦ୍ଧ,କରିଛି ତୁମରି ପାଇଁସର ଲବଣୀ ମୁଁ ରଖିଛି ଯତନେ,ତୁମକୁ ଦେବି ଭୂଞ୍ଜାଇ I ମୟୁର ଚନ୍ଦ୍ରିକା କିଣି ମୁଁ ଆଣିଛି,ଖୋଷିଦେବି ତୁମ ମୁଣ୍ଡେତୁମ ଦରଶନ…

ବିରହେ ତୁମର ଯାଇଛି ମଉଳିକାହ୍ନା ତୁମେ ଦେଲ ଧୋକ୍କାକେମିତି ରହିଲ କେଉଁ ରାଇଜରେଛାଡିଗଲ ମୋତେ ଏକା । ପଦୁଅଁ ପତରେ ଢଳ ଢଳ ପାଣିଏଇ ଅଛି ଏଇ ନାହିଁତୁମ ପ୍ରତିଶ୍ରୁତି ମୋତେ ଲାଗେ ସତେସେମିତି ଗଲା ଉଭେଇ । ଜାଣି ଶୁଣି ସବୁ କରୁଅଛ ତୁମେମୋ ସାଥେ ପୀରତି କଲଏବେ ପୁଣି ମୋତେ ଏକା…

ଦେଲ ନାହଁ ମୋତେ ଦୁଇପଟ ଶଙ୍ଖାଟୋପାଏ ସିନ୍ଦୂର ଗାରତଥାପି ହେଲି ମୁଁ ତୁମସାଥେ ବନ୍ଧାସମ୍ପର୍କ ଆମ ନିବିଡ…। ଦେଲ ନାହଁ କୁଳବଧୂର ମର୍ଯ୍ୟାଦାହୋମ ଅଗ୍ନି କୁ ସାଖୀରଖିତଥାପି ହେଲି ମୁଁ ତୁମ ସାଥେ ବନ୍ଧାମନରେ ମନକୁ ଯୋଖି…..। ସାତ ଜନ୍ମ ପାଇଁ ରଖିଲନି ସାଥେଗୋପରୁ ଦୂରେଇ ଗଲଯୁଗଯୁଗ ପାଇଁ…

ଚାରିପୁଅ ମୋର ମତେ କଣ ଡରବାପା କହେ ଯୌବନରେସେଇ ବାପା ଯେବେ ବୃଦ୍ଧ ହୋଇଯାଏପଡିଥାଏ ବାଡ଼ିଘରେ (୧) ବାହା ହୋଇଗଲେ ଚାରି ପୁଅ ଯେବେବୋହୁ ଆସିଲେ ଚାରୋଟିଭାଗ ହୋଇଯିବା ସୁଭିଧା ମଣିଲେମିଶି କାହିଁ ହେବା ଘାଣ୍ଟି (୨) ପ୍ରଥମେ ପ୍ରଥମେ ଭଲ ଲାଗୁଥିଲାଖାଇବାର ଭଲ ମଜାମିଶିକି ରହିଲେ କେମିତି…

ଲୁଣ ଖାଏ ହାଣ୍ଡି ଚିନ୍ତା ଖାଏ ଗଣ୍ଡିଲୋକ କହୁଛନ୍ତି କେଉଁ ଯୁଗରୁ,ଭବିଷ୍ୟତ ତୋର ବହୁତ ଉଜ୍ଜ୍ୱଳଅତୀତ କୁ ହଟା ନିଜ ମନରୁ,,ହିଂସା ଅଂହକାର ରାଗେ ଗରଗରଇନ୍ଦ୍ରୀୟକୁ ନ କରିକି ଆୟତ୍ତ,ନିଜର ଭୁଲଟା ଦିଶେନି ଆମକୁଅନ୍ୟ ଭୁଲ ପାଇଁ କଥା ବହୁତ,,ବୁଝିଯା ଅବୁଝା ମନଉଚ୍ଚ ରକ୍ତଚାପ ଡାକେ ଠାରି…

ପିଅନ କହୁଛି ପାଠ ମୋର କମତେଣୁ ଖଟେ ଗଧ ପରିସମସ୍ତଙ୍କ କାମ କରିବାକୁ ହୁଏଟେନସନ ମୋର ଭାରି (୧)ଯଦି ପଢ଼ିଥାନ୍ତି କଲେଜରେ ବିଏହୋଇଥିଲେ କିରାଣୀଟେଟେନସନ ମୋର କିଛି ହୁଅନ୍ତା ନିରହିଥାନ୍ତି ଥାଟେ ବାଟେ (୨) ଶୁଣି କିରାଣୀ ଟା ଚିହିଁକି ଉଠିଲାକହେ କାମ ଗେଣ୍ଡା ଗେଣ୍ଡାଯେତେ କାମ କଲେ…

ଚନ୍ଦନ ସୁବାସ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ପସନ୍ଦଫୁଲ ସାଥେ ଚନ୍ଦନ ଯେ ଖୋଜାଚନ୍ଦନେ କର୍ପୂର ମିଶାଇ ସତ୍ୱରହୋଇଥାଏ ପ୍ରଭୁଙ୍କର ପୂଜା…..। ଚନ୍ଦନେ ଅତର ଚନ୍ଦନ ଧୂପରଚଉଦିଗ ଚହଟଇ ବାସଚନ୍ଦନେ ମିଶେଇ ରଙ୍ଗର ଅବିରରାଧା ମାଧବ କରନ୍ତି ରାସ…। ଚନ୍ଦନରେ ଚୁଆ ସିନ୍ଦୂର ମିଶାଇମୁଖେ ଲଗାନ୍ତି ମଙ୍ଗଳା…